۱.شاید
بی حواس باشم...
گیج بزنم...
نفهمم سرکارم...
نفهمم اسکولم کردن..
با چشمای گرد نگا کنم و هیچ جوره مغزم شوخیاتونو نفهمه...
منظورای مسخرتون رو درک نکنم...
شاید من این شکلی باشم...
ولی اینو بدونین کسی که حرفای مزخرفتونو باور میکنه یه روزی دیگه هرچییی بهش بگین باور نمیکنه...!
کسی که به نظر شما گیج میاد...گیج نیس...فقط زیادی ادم حسابتون کرده!
زیادی حرفاتون رو از سر عقل میدونه...
دلم میسوزه برای رفاقتایی که اسیر خنده و شوخی شد و از بین رفت...
متاسف...متاسفم که همه چیمونو به هیچ دادیم...به فنا!
....
۲.متاسفم که کسی که یه روزی بهترین دوستم بود بهم میگه کاش پسر بودم گولت میزدم...گول زدنت از آب خوردن راحت تره!متاسفم واسه همه چی...و خنده‌‌‌ای که توی گوشم میپیچه...میخنده و میگه مطمئنی نخبه‌‌‌ای تو؟
....
۳.موقت!
....
۴.شک پر نکنید تو جون بقیه ...لطفا!اعتماد رو از اطرافیانتون نگیرید...اعتماد توی ذهن آدما بزرگترین سرمایشونه...
....
۵.خودم با خودم گوشه‌‌‌ای از غمم مینویسم
هنوز عشق شعرم...برای نوشتن حریصم...!
....
۶.متاسفم که داره اعتمادم به آدمای غریبه و اَشنا انقددددد کم میشه که...